Εκείνη, από την άλλη, ήταν όχι απλώς μια γυναίκα με στυλ αλλά η επιτομή της κομψότητας. Τη δεκαετία του ’50, η Grace Kelly τάραξε τα νερά στο Hollywood, πρωταγωνιστώντας στο «High Society» και το «Rear Window».
Όμως, με το γάμο της το 1956 με τον πρίγκιπα Rainier του Μονακό, το status της ως παγκόσμιου fashion icon άρχισε να θαμπώνει. Με 11 ταινίες και ένα Όσκαρ στο ενεργητικό της, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη μεγάλη της αγάπη, την υποκριτική, καθώς δεν ταίριαζε με την πριγκιπική ζωή.
Παρά τον πριγκιπικό γάμο, τα κουτσομπολιά στο Hollywood δεν σταμάτησαν να οργιάζουν. Της απέδιδαν σχέσεις με διάφορους ζεν πρεμιέ της εποχής, από τον Ray Milland ως τον William Holden. Κάποια στιγμή, μάλιστα, η γνωστή δημοσιογράφος Hedda Hopper είχε δηλώσει πως τη θεωρούσε εξαρτημένη από το σεξ.
«ΓΙΑ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ, ΤΑ 40 ΕΙΝΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΟ. ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ»
Το 1952, κατά τη διάρκεια της δεύτερης ταινίας της -«High Noon»-, η αδυναμία της Grace για μεγαλύτερους -και δη παντρεμένους- συντρόφους έγινε εμφανής. Συμπρωταγωνιστούσε με τον Gary Cooper και, σύμφωνα με έναν από τους βιογράφους της, ερωτοτροπούσε τόσο με αυτόν όσο και με το σκηνοθέτη, Fred Zinnemann. Παρά το γεγονός ότι ο Cooper ήταν παντρεμένος, χώρισε από τη γυναίκα του, και ενώ βρισκόταν σε σχέση με την ηθοποιό Patricia Neal, λέγεται ότι η Grace ξετρελάθηκε μαζί του. Ήταν αυτή η θερμή της πλευρά που αιχμαλώτιζε άνδρες όπως ο μετρ του ψυχολογικού θρίλερ, Alfred Hitchcock, ο οποίος πραγματικά τη λάτρευε.
Από τις πρώτες της σχέσεις ήταν αυτή με τον καθηγητή της, Don Richardson. Όταν η Grace τον πήγε σπίτι της για να του συστήσει τους γονείς της, η μητέρα της έψαξε τα προσωπικά του έγγραφα και, τρομοκρατημένη, ανακάλυψε χαρτιά διαζυγίου και ένα κουτί προφυλακτικά. Έπειτα, η Grace γνώρισε τον ηθοποιό Gene Lyons – επίσης παντρεμένο, αν και ο γάμος του τελούσε υπό αίρεση. Καθότι Ιρλανδός καθολικός, ο Gene θα μπορούσε να έχει πάρει την πολυπόθητη έγκριση των γονιών της, όμως ήταν αλκοολικός… Κατόπιν, στη ζωή της μπήκε Clark Gable, ο πρωταγωνιστής του «Όσα παίρνει ο άνεμος», με τον οποίο γνωρίστηκαν το 1953 στα γυρίσματα του «Mogambo». «Μα τι άλλο μπορείς να κάνεις όταν είσαι μόνη με τον Clark Gable σε μια σκηνή στην Αφρική;» δήλωσε αργότερα.
Στη συνέχεια, ακολούθησαν οι σχέσεις με τον Ray Milland και τον William Holden, καθώς και τα ειδύλλια με τον Bing Crosby και το σχεδιαστή Oleg Cassini. Το 1955, όμως, με τη συμμετοχή της στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών, όλα άλλαξαν. Ο πρίγκιπας Rainier ήταν μεταξύ των επίσημων καλεσμένων του φεστιβάλ, αν και η αρχική τους γνωριμία έγινε κάτω από ιδιάζουσες συνθήκες, καθώς ο πρίγκιπας είχε καθυστερήσει κατά μία ώρα για την προγραμματισμένη προβολή της ταινίας και η Grace ετοιμαζόταν να φύγει. Οι δυο τους αρραβωνιάστηκαν το Δεκέμβριο του 1955, με την Grace να φιγουράρει στα περιοδικά της εποχής με ένα σμαραγδένιο δαχτυλίδι 12 καρατίων.
Βέβαια, αυτή ήταν η ρομαντική πλευρά της υπόθεσης. Η άλλη, η λιγότερο ρομαντική, περιλάμβανε ένα τεστ γονιμότητας που έπρεπε να κάνει η Grace Kelly πριν παντρευτεί, ενώ η οικογένειά της κατέβαλε 2 εκατομμύρια δολάρια ως προίκα.
Στις 4 Απριλίου του 1956, η Grace Kelly επιβιβάστηκε στο υπερωκεάνιο Constitution στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, με προορισμό το Μονακό, παίρνοντας μαζί της την οικογένειά της, μερικούς φίλους, 6 παράνυφους, αλλά και το σκύλο της. Το ζευγάρι παντρεύτηκε δύο εβδομάδες αργότερα, ενώπιον 80 καλεσμένων, σε μια τελετή που έλαβε χώρα στο παλάτι των Grimaldi, στην αίθουσα του θρόνου. Η νύφη φορούσε ένα ροζ ταφτά ταγιέρ με χειροποίητη δαντέλα, ενώ η δημόσια τελετή πραγματοποιήθηκε την επόμενη ημέρα.
Η Grace Kelly είχε υπογράψει εκείνη την περίοδο ένα 7ετές συμβόλαιο με την εταιρεία παραγωγής MGM κάτι που για τον Rainier συνιστούσε πρόβλημα. Μάλιστα, ο πρίγκιπας απαγόρευσε να προβάλλονται οι ταινίες της στη νέα της πατρίδα. Η κινηματογραφική εταιρεία δέχθηκε τελικά τη διακοπή του συμβολαίου, υπό τον όρο όμως να μαγνητοσκοπήσει το γάμο της και να τον προβάλει παγκοσμίως -κάτι για το οποίο η ίδια μετάνιωσε αργότερα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το νυφικό της για τη δημόσια γαμήλια τελετή σχεδιάστηκε από τη Helen Rose, σχεδιάστρια κοστουμιών της MGM, ως δώρο από την εταιρεία. Οι 36 μοδίστρες που ανέλαβαν να το ράψουν χρειάστηκαν 6 εβδομάδες. Το σχεδόν 83 μέτρων πέπλο από τούλι το έραψαν καλόγριες, ενώ το καπέλο, με σχέδια από πουλάκια, ήταν καλυμμένο από αμέτρητες πέρλες. Ο πρίγκιπας Rainier φόρεσε ένα κοστούμι που θύμιζε τις στολές του Ναπολέοντα.
Μετά το γάμο, ακολούθησε garden party για τους ανθρώπους του παλατιού και τους επίσημους προσκεκλημένους. Τα επόμενα 25 χρόνια, η πριγκίπισσα έπαιξε με επάρκεια το νέο της ρόλο, αν και σύντομα βαρέθηκε τη ζωή στο παλάτι και η αδυναμία της στο ποτό, δημιούργησε προβλήματα. Ένας άλλος φόβος της αφορούσε τη φθορά του χρόνου: «Για μια γυναίκα, τα 40 είναι μαρτύριο. Έρχεται το τέλος της».
«ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ Ο ΑΝΔΡΑΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΤΟΣ – ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΗ»
Με τον πρίγκιπα Rainier, απέκτησαν τρία παιδιά, την Caroline, τον Albert και τη Stephanie. Παράλληλα, βέβαια, λέγεται πως είχε και εξωσυζυγικές σχέσεις, όπως για παράδειγμα με τον Franc Sinatra. Ωστόσο, η άποψη που επικρατεί είναι ότι και ο πρίγκιπας δεν της ήταν πιστός. «Γνωρίζω ότι ο άνδρας μου δεν μου είναι πιστός» εκμυστηρεύτηκε κάποτε η Grace στην κομμώτριά της. «Είναι πολύ αγχωτικό αυτό για μένα και με κάνει δυστυχισμένη».
Το 1981, λίγο μετά τους αρραβώνες της Diana με τον πρίγκιπα Κάρολο της Αγγλίας, οι δύο γυναίκες άρχισαν να κάνουν στενή παρέα. Κάποια στιγμή, οι δυο τους θα παρακολουθούσαν ένα μουσικό ρεσιτάλ στο Goldsmith Hall, όταν η Grace Kelly διαπίστωσε ότι η Diana είχε αγχωθεί για το γεγονός ότι θα εμφανιζόταν μπροστά σε τόσους πολλούς δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο. Την πήρε, λοιπόν, μαζί της στο μπάνιο για να την ηρεμήσει. Εκεί η Diana ξέσπασε σε δάκρυα. Τότε η πριγκίπισσα του Μονακό τη χτύπησε απαλά στον ώμο και της είπε: «Μην ανησυχείς, γλυκιά μου. Θα δεις, θα… χειροτερέψει».
Παρά τις φιλίες, όμως, πολλοί υποστηρίζουν ότι η Grace έβρισκε τη ζωή στο παλάτι πληκτική, ότι ένιωθε σαν να είναι κλεισμένη σε ένα χρυσό κλουβί. Ήταν πολλές οι στιγμές που έμενε ολομόναχη στο παλάτι. Προς τα τέλη της δεκαετίας του ’50, επιθυμούσε διακαώς να επιστρέφει στον κινηματογράφο. Το 1961, ο Alfred Hitchcock της πρότεινε ένα ρόλο στο ψυχολογικό θρίλερ «Marnie». Κι ενώ ο Rainier ήταν πρόθυμος να της επιτρέψει να ξαναπαίξει, στους ανθρώπους του παλατιού δεν άρεσε καθόλου η ιδέα. Έτσι, βυθίστηκε σε κατάθλιψη. Ο συντηρητισμός και οι τυπικότητες του παλατιού άρχισαν να της στερούν τη ζωντάνιά της.
ΤΟ ΑΔΟΞΟ ΤΕΛΟΣ…
Το πρωινό της 13ης Σεπτεμβρίου του 1982, η Grace Kelly ζήτησε από το σοφέρ της να οδηγήσει η ίδια. Έτσι ξεκίνησε με τη μικρότερη από τις κόρες της, τη Stephanie, το 35λεπτο ταξίδι της επιστροφής στο Μονακό από την εξοχική τους κατοικία στο Roc Agel. Ήδη από το πρώτο 10λεπτο της διαδρομής, ο οδηγός, Yves Philly, που ακολουθούσε το αυτοκίνητο της πριγκίπισσας -ένα πράσινο Land Rover δεκαετίας-, αντιλήφθηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Το Land Rover αναπηδούσε, καθώς περνούσε τη βουνοπλαγιά. Ο οδηγός της κόρναρε, καθώς πλησίαζαν στην επόμενη -τη μοιραία- στροφή, την επονομαζόμενη και «Devil’s Curve» («Στροφή του Διαβόλου»). Το αυτοκίνητο επιτάχυνε και ξέφυγε από την πορεία του, προσκρούοντας στους βράχους. Τα φρένα δεν λειτουργούσαν και οι δυο τους δεν φορούσαν ζώνες. Ωστόσο, η κόρη της στάθηκε τυχερή και βγήκε, τρεκλίζοντας και κλαίγοντας με αναφιλητά, από το αμάξι.
Η Grace ανασύρθηκε από τους τραυματιοφορείς και διεκομίσθη σε νοσοκομείο του Μονακό. Εκεί οι γιατροί διαπίστωσαν ότι είχε υποστεί εγκεφαλικό ενόσω οδηγούσε. Έπεσε σε κώμα και πέθανε την επόμενη ημέρα, σε ηλικία 52 ετών.
Στην κηδεία της, παρευρέθησαν όλοι οι Ευρωπαίοι βασιλείς, καθώς και η τότε Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ, Nancy Reagan, αλλά και πολλοί αστέρες του Hollywood. Στον επικήδειο, που εκφώνησε ο ηθοποιός James Stewart, είπε μεταξύ άλλων: «Ξέρετε, αγαπώ την Grace Kelly όχι γιατί ήταν πριγκίπισσα, ούτε γιατί ήταν ηθοποιός ή γιατί ήταν φίλη μου, αλλά γιατί ήταν πραγματική κυρία. Θα μου λείψει. Θα λείψει σε όλους μας. Ο Θεός να σε ευλογεί, πριγκίπισσα Grace».
Από τη Μαρία Τζουβέλη
Πηγη:
entertv.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου