Υγραέριο..μια εναλλακτική λύση

Βενζίνη ή υγραέριο; Με τις τιμές της βενζίνης να χτυπούν κόκκινο, η στροφή προς την αυτοκίνηση με υγραέριο δεν είναι συμφέρουσα μόνο οικονομικά, αλλά και περιβαλλοντικά. Πόσο οικονομικότερο και πόσο οικολογικότερο είναι; Πώς και πού

μπορούμε να μετατρέψουμε το Ι.Χ. μας και πόσο θα κοστίσει; Ποιους συμφέρει και πόσο ασφαλές είναι;

Το ΟΙΚΟ δίνει όλες τις απαντήσεις

Του ΝΙΚΟΥ ΛΟΥΠΑΚΗ

Σχεδιάγραμμα εγκατάστασης υγραερίου (LPG) σε αυτοκίνητο Volvo S60. Το σχήμα, το μέγεθος και η θέση της ειδικής δεξαμενής (εδώ πρόκειται για μπουκάλα) εξαρτώνται από τις ιδιαιτερότητες του αυτοκινήτου

Δεν είναι καινούργιο ούτε πρωτοποριακό, είναι όμως και οικολογικότερο αλλά και οικονομικότερο. Μόνο που έπρεπε να φτάσει η τιμή της βενζίνης στα ύψη για να το θυμηθούμε. Το υγραέριο δεν είναι οικολογικός τρόπος αυτοκίνησης, δεν συγκρίνεται σε εκπομπές με τα υβριδικά ή τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, είναι όμως μια οικονομικότερη λύση για μικρότερες εκπομπές, ειδικότερα στα οχήματα πολλών κυβικών. Γι′ αυτό, τα συνεργεία που τοποθετούν τα σχετικά κιτ μετατροπής, τα οποία επιτρέπουν σε ένα συμβατικό βενζινοκίνητο όχημα να κάψει και υγραέριο, κάνουν χρυσές δουλειές και σε κάποιες περιπτώσεις τα ραντεβού που κλείνονται είναι για το Φεβρουάριο!
Το κίνητρο είναι ξεκάθαρο: η κίνηση με υγραέριο είναι κατά τουλάχιστον 45% φθηνότερη από την κίνηση με βενζίνη, ενώ οι εκπομπές βασικών ρύπων είναι αρκετά χαμηλότερες. Τα αυτοκίνητα που λειτουργούν με υγραέριο εκπέμπουν κατά 10% – 20% λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα. Χαμηλότερες είναι οι εκπομπές και των υπόλοιπων ρύπων, ιδιαίτερα των αρωματικών υδρογονανθράκων (μείωση έως 30%), των οξειδίων του αζώτου 40%, ενώ του μονοξειδίου του άνθρακα μειώνονται έως και 50%. Τα ποσοστά που δίνουν οι διάφορες μελέτες ποικίλλουν, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το υγραέριο, σε σύγκριση με τη βενζίνη, είναι αισθητά πιο «καθαρό».
Επίσης, σε σύγκριση με τους κινητήρες diesel, ακόμη και τους πιο σύγχρονους, οι κινητήρες υγραερίου έχουν το προσόν ότι εκπέμπουν λιγότερα σωματίδια άνθρακα. Ολα αυτά είναι ικανά να άρουν τις όποιες αναστολές μπορεί να έχει ο κάτοχος ενός αυτοκινήτου, που, για να το μετατρέψει σε όχημα διπλού καυσίμου, θα πρέπει να καταβάλει από 1.200 έως 1.500 ευρώ (σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να φτάσει και 2.000 ευρώ).
Αυτοκίνητα διπλού καυσίμου (γνωστά ως Bi-fuel ή dual fuel) που μπορούν να κάψουν και βενζίνη και υγραέριο διατίθενται έτοιμα από το εργοστάσιο στην αγορά πολλών ευρωπαϊκών χωρών και στην Αμερική. Μεταξύ των κατασκευαστών στων οποίων την γκάμα διατίθενται ή έχουν κατά καιρούς συμπεριληφθεί τέτοια μοντέλα είναι οι General Motors (Opel/Vauxhall, Chevrolet κ.ά.), Fiat, Citroen, Ford, Hyundai, Peugeot, Renault (και Dacia), Toyota, Volvo και Volkswagen. Στην Ελλάδα ήδη από τις αρχές Σεπτεμβρίου η αντιπροσωπεία της Subaru παρέχει τη δυνατότητα στους αγοραστές του βενζινοκίνητου Forester 2.0 να παραλαμβάνουν το νέο τους Ι.Χ. εφοδιασμένο με κιτ υγραεριοκίνησης χωρίς καμία χρέωση.
Στην Ευρώπη μάλιστα λειτουργούν αυτήν τη στιγμή περισσότεροι από 25.000 σταθμοί ανεφοδιασμού με LPG, οι οποίοι εξυπηρετούν πάνω από 10 εκατ. οχήματα διπλού καυσίμου (από τα οποία τα 2,6 εκατ. κυκλοφορούν στην Πολωνία).
ΥΓΡΑΕΡΙΟΚΙΝΗΣΗ
ΥΠΕΡ

• Αισθητά μειωμένες (κατά 10% – 50%) εκπομπές ρύπων
• Χαμηλότερο κατά τουλάχιστον 45% κόστος κίνησης
• Μειωμένη φθορά κινητήρα
• Αυξημένη αυτονομία (βενζίνη + LPG)

ΚΑΤΑ

• Περιορισμένος, προς το παρόν, αριθμός πρατηρίων
• Το αρχικό κόστος εγκατάστασης

ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ
• Πιστη τήρηση των κανόνων ασφαλείας που διέπουν τη διαχείρηση αερίων καυσίμων
Από το ένα καύσιμο στο άλλο με… ένα κουμπί!
Το υγραέριο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο από βενζινοκίνητα οχήματα με την τοποθέτηση μιας σειράς συσκευών και εξαρτημάτων (κιτ LPG). Πρόκειται, ουσιαστικά, για ένα δεύτερο σύστημα τροφοδοσίας, που περιλαμβάνει την κατασκευασμένη από ειδικό χάλυβα πάχους τουλάχιστον 3,5 mm δεξαμενή, τις σωληνώσεις τροφοδοσίας, τα μπεκ που ψεκάζουν το υγραέριο στους κυλίνδρους, τον «πνεύμονα», βαλβίδες ασφαλείας (που κόβουν την παροχή σε περίπτωση διαρροής) και μια ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου της λειτουργίας του συστήματος. Τα ρεζερβουάρ LPG έχουν χωρητικότητα που ξεκινά από 40 και μπορεί να φτάσει και τα 200 λίτρα. Η επιλογή είναι θέμα του πελάτη, αλλά εξαρτάται και από τον διαθέσιμο στο αυτοκίνητο χώρο. Ο ανεφοδιασμός με υγραέριο δεν διαρκεί περισσότερο από τον ανεφοδιασμό με βενζίνη.
Ο οδηγός μπορεί ανά πάσα στιγμή να επιλέξει αν θέλει να κινηθεί με βενζίνη ή υγραέριο με το πάτημα ενός κουμπιού στο ταμπλό. Σε περίπτωση που ένα από τα δύο καύσιμα τελειώσει, το πέρασμα από το ένα στο άλλο γίνεται αυτόματα. Η δυνατότητα αυτή προσφέρει και αυξημένη αυτονομία, αφού ένα μέσο αυτοκίνητο μπορεί να κινηθεί με βενζίνη για τουλάχιστον 400 χλμ. και στη συνέχεια για άλλα 250 χλμ. καίγοντας υγραέριο. Κατά τη λειτουργία με υγραέριο ενδέχεται να υπάρχει μια πολύ μικρή μείωση της απόδοσης, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις αυτή, ποσοστιαία, είναι πολύ μικρή και δεν γίνεται αντιληπτή. Σημειώστε ότι η κατανάλωση (σε λίτρα ανά 100 χλμ.) κατά τη λειτουργία με υγραέριο είναι μεγαλύτερη, καθώς η περιεκτικότητά του σε ενέργεια (ανά μονάδα όγκου) είναι μικρότερη από της βενζίνης.
Συμπληρωματικό όφελος είναι ότι η καύση του LPG δεν αφήνει κατάλοιπα στους κυλίνδρους του κινητήρα, γεγονός που επιδρά θετικά στη διάρκεια ζωής του.
Είναι ασφαλές;
Το υγραέριο δεν είναι κάτι καινούργιο στα αυτοκίνητα. Τα υγραεριοκίνητα ταξί έκαναν θραύση τις δεκαετίες του ‘70 και του ‘80. Στην αρχή παράνομα και μετά το 1983 νόμιμα, οπότε πρακτικά δεν υπήρχε ταξί που να μην έκαιγε γκάζι. Ωστόσο, όταν επιτράπηκε η πετρελαιοκίνηση των ταξί (το 1992), το ενδιαφέρον για το υγραέριο μειώθηκε, ακόμη και μηδενίστηκε, και αυτό δεν ανατράπηκε ούτε με τη νομιμοποίηση της χρήσης του LPG στα Ι.Χ., που μετράει ήδη μία δεκαετία. Πολλοί το φοβούνται, έχοντας την αίσθηση ότι κουβαλούν στο πορτ-μπαγκάζ τους μια βόμβα. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Τα ρεζερβουάρ υγραερίου είναι ασύγκριτα πιο ανθεκτικά στις συγκρούσεις από αυτά της βενζίνης. Επίσης η διαχείριση του υγραερίου γίνεται σε κλειστό κύκλωμα, δεν υπάρχουν αναθυμιάσεις, δεν υπάρχει οξυγόνο στην «μπουκάλα» και καμία περίπτωση ανάφλεξης-έκρηξης. Σε περίπτωση διαρροής σε οποιοδήποτε σημείο του συστήματος, η παροχή διακόπτεται αυτόματα. Ολα τα ασφαλιστικά συστήματα είναι μηχανικά, ώστε να περιορίζεται το ενδεχόμενο αστοχίας.
Σε περίπτωση φωτιάς που θα προκληθεί από οποιοδήποτε αίτιο δεν υπάρχει ενδεχόμενο έκρηξης, καθώς θα λειτουργήσει η βαλβίδα ασφαλείας που θα αφήσει το υγραέριο να φεύγει σταδιακά και απλώς να καίγεται ανώδυνα στην ατμόσφαιρα. Εκρηξη μπορούμε να έχουμε μόνο εφόσον σπάσει η «μπουκάλα» τη στιγμή που βρίσκεται σε περιβάλλον όπου έχει προκληθεί φωτιά από άλλη αιτία. Κάτι που, θεωρητικά, μπορεί να συμβεί μόνο αν αφήσουμε σε ισχυρή φωτιά το ρεζερβουάρ του υγραερίου μέχρι να λιώσει το μέταλλο.
Δελεαστικό, αλλά για πόσο;
Υπάρχει βέβαια το μεγάλο ερώτημα για πόσο διάστημα θα παραμείνει το υγραέριο στο απυρόβλητο των αυξήσεων της φορολογίας. Στη Γερμανία υπάρχει η επίσημη βεβαίωση ότι η φορολογία του δεν θα αλλάξει μέχρι το τέλος του 2018. Δεδομένου ότι στη χώρα μας βρισκόμαστε ακόμα στη «βρεφική» φάση της διάδοσης του LPG και οι ποσότητες που καταναλώνονται είναι σχετικά μικρές, μπορούμε να υποθέσουμε ότι το υγραέριο θα εξακολουθήσει τα επόμενα χρόνια να είναι δελεαστικό.
ΠΟΙΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΠΟΣΟ
Αν θεωρήσουμε ότι ένα μέσο αυτοκίνητο καταναλώνει 10 λίτρα βενζίνης ανά 100 χλμ., τότε τα 100 χλμ. κοστίζουν 100×1,5, δηλαδή 15 ευρώ, και το κόστος κίνησης φτάνει τα 0,15 ευρώ / χλμ. Με την τιμή του υγραερίου να κυμαίνεται στα 0,65 ευρώ και λαμβάνοντας υπόψη ότι η κατανάλωση σε λίτρα κατά την κίνηση με LPG είναι κατά 20% – 30% αυξημένη (δηλαδή, στη χειρότερη περίπτωση 13 λίτρα/100 χλμ.), προκύπτει ότι τα 100 χλμ. κοστίζουν 13×0,65, δηλαδή 8,45 ευρώ, και το κόστος κίνησης περιορίζεται στα 0,0845 ευρώ/χλμ. Η διαφορά είναι 0,0655 ευρώ/χλμ. Με δεδομένο ότι ο μέσος οδηγός στην Ελλάδα καλύπτει περίπου 15.000 χλμ. το χρόνο, το ετήσιο όφελος που προκύπτει είναι της τάξης των 15.000×0,0655, δηλαδή 982,5 ευρώ. Φυσικά, το όφελος αυτό είναι τόσο μεγαλύτερο, όσο μεγαλύτερη είναι η κατανάλωση σε βενζίνη, δηλαδή, κατά κανόνα, όσο μεγαλύτερος είναι ο κυβισμός του αυτοκινήτου. Σε αυτοκίνητα 3.000-4.000 κ.εκ. η κατανάλωση κυμαίνεται στα 15 λίτρα/100 χλμ. και το όφελος φτάνει τα 1.473,78 ευρώ. Κατά συνέπεια, η απόσβεση του κόστους της εγκατάστασης (1.200-1.500 ευρώ) έρχεται το πολύ σε ενάμιση χρόνο.
Από κει και μετά, ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου έχει πλέον -κάθε χρόνο- καθαρό κέρδος από 1.000 ευρώ και πάνω. Σε γενικές γραμμές, η μετατροπή σε όχημα διπλού καυσίμου συμφέρει περισσότερο τους οδηγούς οχημάτων άνω των 1.800 κ.εκ.
ΤΟ ΥΓΡΑΕΡΙΟ ΩΣ ΚΑΥΣΙΜΟ
Από τεχνική σκοπιά, το υγραέριο ή υγροποιημένο πετρελαϊκό αέριο ή LPG (Liquefied Petroleum Gas) είναι αέριο καύσιμο που προέρχεται από το πετρέλαιο και κατά κύριο λόγο στη χώρα μας από την κλασματική απόσταξη του πετρελαίου στα διυλιστήρια. Αποτελεί μείγμα βουτανίου και προπανίου, σε αναλογία που διαφέρει από χώρα σε χώρα. Στην Ελλάδα, το υγραέριο συνήθως αποτελείται από 80% προπάνιο και 20% βουτάνιο, ωστόσο η αναλογία αυτή δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη, αφού η υποχρέωση των διυλιστηρίων, βάσει της νομοθεσίας, δεν αφορά τη σύσταση, αλλά κάποιες άλλες ιδιότητες του καυσίμου. Φυλάσσεται σε υγρή μορφή, αφού υγροποιείται εύκολα σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, υπό σχετικά χαμηλή πίεση, 2 έως 20 bar ανάλογα με τη σύστασή του. Υπό κανονική πίεση, είναι φυσικά αέριο, βαρύτερο από τον αέρα, διαθέτει μάλιστα και δυσάρεστη οσμή, ιδιότητα που θεωρείται προτέρημα, αφού βοηθάει στον άμεσο εντοπισμό τυχόν διαρροής. Διαθέτει αυξημένο αριθμό οκτανίων.
——>ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ
ΠΩΣ ΘΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟ Ι.Χ. ΜΑΣ
Απαιτούμενος χρόνος: 1 – 3 ημέρες
Κόστος: 1.200 έως 1.500 ευρώ, αλλά υπάρχουν και ακριβότερα συστήματα (έως 2.000 ευρώ) ανάλογα με το μοντέλο του αυτοκινήτου.
1. Η εγκατάσταση πραγματοποιείται από μηχανικό που πρέπει να έχει άδεια άσκησης επαγγέλματος του Ν. 1575/1985 με ειδικότητα τεχνίτη συστημάτων υγραερίου.
2. Μετά την εγκατάσταση, ο μηχανικός παραδίδει στον κάτοχο του αυτοκινήτου υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/1986 που ενημερώνει το ΚΤΕΟ πως η εργασία έγινε σύμφωνα με τις προβλεπόμενες από τη νομοθεσία προδιαγραφές (Απ. 18586/698 του υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών, ΦΕΚ 411, 29 Μαρτίου 2000).
3. Ακολουθεί τεχνικός έλεγχος σε δημόσιο ΚΤΕΟ, προκειμένου να διαπιστωθεί ότι η εργασία έγινε με βάση του κανόνες του υπουργείου.
4. Συμπληρώνεται στην άδεια κυκλοφορίας η χρήση και του υγραερίου ως καυσίμου κίνησης στη Διεύθυνση Μεταφορών της Νομαρχίας, που είναι αρμόδια για τις άδειες κυκλοφορίας αυτοκινήτων.
5. Μετά τα πρώτα 1.000 χλμ. κυκλοφορίας με υγραέριο, επιβάλλεται μια επίσκεψη στον εγκαταστάτη για τον επανέλεγχο και την τελική ρύθμιση της τροφοδοσίας.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Βεβαιωθείτε ότι το συνεργείο που αναλαμβάνει την εγκατάσταση έχει την απαιτούμενη άδεια.


kala-nea.gr