Θα ακούσετε πολλά άτομα
να μιλάνε για την παρούσα σχέση τους κολακευτικά και παράλληλα να σπέρνουν την αμφιβολία.
Λίγοι είναι σίγουροι ότι βρήκαν το ιδανικό ταίρι ενώ οι περισσότεροι αναρωτιούνται ακόμα και «ψάχνονται» μήπως βρουν κάτι ακόμα καλύτερο.
Αυτή η ψυχοφθόρα διαδικασία σκέψης μας παρομοιάζει με παιδιά που...
παίζουμε μουσικές καρέκλες και φοβόμαστε μήπως όταν σταματήσει η μουσική καθόμαστε στη λάθος καρέκλα ή δεν βρίσκουμε καμία.
Μία από τις βασικές αιτίες που νιώθουμε έτσι είναι ότι τείνουμε να βαθμολογούμε ένα-ένα τα εξωτερικά και εσωτερικά χαρακτηριστικά του κάθε συντρόφου και με βάση αυτή τη βαθμολογία να τους συγκρίνουμε μεταξύ τους.
Καταλήγουμε έτσι συχνά να θεωρούμε ότι παίρνουμε λιγότερα από όσα αξίζουμε από τη σχέση μας και ότι άδικα συμβιβαζόμαστε γιατί στην επόμενη γωνία μας περιμένει ένα καλύτερο ‘deal’. Τέτοιος φυσικά τρόπος σκέψης υποβαθμίζει την όλη αξία που έχει μία σχέση περνώντας της στη σφαίρα της ψυχρής λογικής.
Αν προσπαθήσουμε να συγκρίνουμε άτομα μεταξύ τους θα καταλάβουμε ότι είναι διαφορετικά και δεν μπορούμε να τα αξιολογήσουμε τμηματικά, ούτε πάνω στην ίδια βάση, καθώς οι παράμετροι και η βαρύτητα που έχει ο καθένας στη ζωή μας και στην ψυχολογία μας αλλάζουν σημαντικά από σχέση σε σχέση.
Με ένα τέτοιο «κακό» σκεπτικό βιώνουμε το οξύμωρο αφού από τη μια θεωρούμε ότι κάπου εκεί τριγύρω υπάρχει ο «ένας και μοναδικός» ενώ από την άλλη θεωρούμε ότι όλοι είναι ίδιοι και δύνανται να συγκριθούν μεταξύ τους πάνω στην ίδια βάση με κριτήριο μικροδιαφορές όπως «καλό ή καλύτερο sex», «ευγένεια ή περισσότερη ευγένεια», «γοητεία ή περισσότερη γοητεία».
Η λογική της βαθμολόγησης δεν ευσταθεί καθώς κάποιοι έχουν χαρακτηριστικά που δεν έχουν άλλοι καθόλου. Τα περισσότερα στοιχεία μιας προσωπικότητας είναι τόσο περίπλοκα και πολύπλευρα που δεν μπορούν να εκφραστούν με έναν αριθμό από το 1 μέχρι το 10.
Ακόμα κι αν γινόταν αυτό, είναι διαφορετική η σημασία που εμείς αποδίδουμε στο καθένα από αυτά τα χαρακτηριστικά.
Εκτιμούμε για παράδειγμα περισσότερο την ομορφιά ενός ανθρώπου ή την ευστροφία του;
Αν λοιπόν αρχίσουμε να συγκρίνουμε με αυτό τον τρόπο, βλέπουμε τα δέντρα και χάνουμε το δάσος. Κοιτάμε δηλαδή τα κριτήρια και όχι ολόκληρη την προσωπικότητα. Ας εστιάσουμε λοιπόν σε κάτι πιο ουσιαστικό κι αυτό είναι σαφώς η «χημεία» που έχουμε μεταξύ μας, το πόσο στενά έχουμε συνδεθεί με αυτό τον άνθρωπο, πόσο μας εκφράζει και πόσο κοντά είμαστε ως προς τις κοινές αναφορές στη ζωή.
Εν ολίγοις βρείτε τον άνθρωπο που ταιριάζετε περισσότερο και έχετε δεθεί πιο πολύ, όχι αυτόν που σας αξίζει με βάσει το προτερήματα που έχετε. Οι σχέσεις δεν είναι συναλλαγή. Είναι αυθόρμητη συνύπαρξη.
Το κατά πόσον θα μείνετε σε μια σχέση για πάντα ή για πολύ καιρό εξαρτάται πολύ από την ωριμότητα τη δική σας, το πόσο έτοιμες είστε να εκτιμήσετε τη σχέση σας και να τη δείτε στη σωστή διάσταση. Ιδανικός σύντροφος σημαίνει ο άνθρωπος που σας καταλαβαίνει και τον καταλαβαίνετε στις δεδομένες συνθήκες και φάση ζωής.
Σημαίνει επίσης αυτός που εκτός από τη φωνή της λογικής αφυπνίζει και τα ομορφότερα συναισθήματά σας!
Ελένη Σενδόνα
Πηγη:
tsekouratoi
να μιλάνε για την παρούσα σχέση τους κολακευτικά και παράλληλα να σπέρνουν την αμφιβολία.
Λίγοι είναι σίγουροι ότι βρήκαν το ιδανικό ταίρι ενώ οι περισσότεροι αναρωτιούνται ακόμα και «ψάχνονται» μήπως βρουν κάτι ακόμα καλύτερο.
Αυτή η ψυχοφθόρα διαδικασία σκέψης μας παρομοιάζει με παιδιά που...
παίζουμε μουσικές καρέκλες και φοβόμαστε μήπως όταν σταματήσει η μουσική καθόμαστε στη λάθος καρέκλα ή δεν βρίσκουμε καμία.
Μία από τις βασικές αιτίες που νιώθουμε έτσι είναι ότι τείνουμε να βαθμολογούμε ένα-ένα τα εξωτερικά και εσωτερικά χαρακτηριστικά του κάθε συντρόφου και με βάση αυτή τη βαθμολογία να τους συγκρίνουμε μεταξύ τους.
Καταλήγουμε έτσι συχνά να θεωρούμε ότι παίρνουμε λιγότερα από όσα αξίζουμε από τη σχέση μας και ότι άδικα συμβιβαζόμαστε γιατί στην επόμενη γωνία μας περιμένει ένα καλύτερο ‘deal’. Τέτοιος φυσικά τρόπος σκέψης υποβαθμίζει την όλη αξία που έχει μία σχέση περνώντας της στη σφαίρα της ψυχρής λογικής.
Με ένα τέτοιο «κακό» σκεπτικό βιώνουμε το οξύμωρο αφού από τη μια θεωρούμε ότι κάπου εκεί τριγύρω υπάρχει ο «ένας και μοναδικός» ενώ από την άλλη θεωρούμε ότι όλοι είναι ίδιοι και δύνανται να συγκριθούν μεταξύ τους πάνω στην ίδια βάση με κριτήριο μικροδιαφορές όπως «καλό ή καλύτερο sex», «ευγένεια ή περισσότερη ευγένεια», «γοητεία ή περισσότερη γοητεία».
Η λογική της βαθμολόγησης δεν ευσταθεί καθώς κάποιοι έχουν χαρακτηριστικά που δεν έχουν άλλοι καθόλου. Τα περισσότερα στοιχεία μιας προσωπικότητας είναι τόσο περίπλοκα και πολύπλευρα που δεν μπορούν να εκφραστούν με έναν αριθμό από το 1 μέχρι το 10.
Ακόμα κι αν γινόταν αυτό, είναι διαφορετική η σημασία που εμείς αποδίδουμε στο καθένα από αυτά τα χαρακτηριστικά.
Εκτιμούμε για παράδειγμα περισσότερο την ομορφιά ενός ανθρώπου ή την ευστροφία του;
Εν ολίγοις βρείτε τον άνθρωπο που ταιριάζετε περισσότερο και έχετε δεθεί πιο πολύ, όχι αυτόν που σας αξίζει με βάσει το προτερήματα που έχετε. Οι σχέσεις δεν είναι συναλλαγή. Είναι αυθόρμητη συνύπαρξη.
Σημαίνει επίσης αυτός που εκτός από τη φωνή της λογικής αφυπνίζει και τα ομορφότερα συναισθήματά σας!
Ελένη Σενδόνα
Πηγη:
tsekouratoi
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου