Subscribe Twitter FaceBook

Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

Το αίμα δεν έχει πατρίδα: γράμμα σε έναν νέο χρυσαυγίτη

Αγαπητέ συν-Έλληνα, σε παρακαλώ πολύ να μην εκλάβεις ετούτο το γράμμα μου σαν μια απόπειρα νουθεσίας σε έναν παραστρατημένο νεαρό άνδρα, ή για ικανοποίηση κάποιων δικών μου αναγκών.
Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, δεν θα ήθελα να είχα γράψει αυτό το γράμμα.

Έχω δύο αγόρια στην ηλικία σου, μπορεί και μεγαλύτερα από εσένα. Δύο παιδιά που αγωνίζονται να ζήσουν -όπως και τόσα άλλα- αξιοπρεπώς σε αυτή την όμορφη πατρίδα μας, κάτω από τις σκληρές συνθήκες που επιβάλλει ένα αποτυχημένο οικονομικό σύστημα, το οποίο δεν έχει -έως σήμερα- βιώσιμο, ιδεολογικό, αντίπαλο δέος.

Θέλω απλώς να εκφράσω με απόλυτη ειλικρίνεια την αγωνία και τη βαθύτατη ανησυχία μου, όταν σε βλέπω να στέκεσαι σε στάση προσοχής, ντυμένος στα μαύρα σαν να πενθείς παράλογα τα υπέροχα νιάτα σου.
Η ελπίδα, η αισιοδοξία, μια καλύτερη προοπτική για τη ζωή, δεν είναι ποτέ ντυμένη στα μαύρα. Βλέπω τα ωραία σου μάτια σκοτεινά και το μυαλό σου έτοιμο να εκτελέσει την οποιαδήποτε διαταγή για έναν τραγικά αδιέξοδο προορισμό, που θα οδηγούσε την πατρίδα μας σε έναν νέο εμφύλιο.

Νεαρέ μου φίλε, δεν υπάρχουν ανώτεροι ή κατώτεροι βιολογικά άνθρωποι. Το αίμα όλων των ανθρώπων είναι σαν το δικό σου, κόκκινο. Το επιχείρημα της διαφορετικότητας και της αρείας φυλής, που χρησιμοποίησε ο παράφρονας Χίτλερ, τα σύμβολα και τα τσιτάτα του οποίου τα έχουν κρύψει προσωρινά οι άφρονες καθοδηγητές σου, αυτοί που πιστεύουν ότι οι Έλληνες είναι ένας μοναδικός και διαφορετικός λαός και ότι οι άλλοι λαοί κοντολογίς είναι σκουπίδια, είναι μια απάτη.

Ασφαλώς και είμαστε υπερήφανοι που είμαστε Έλληνες, απόγονοι ενός μεγάλου πολιτισμού, που επί τρεις χιλιάδες χρόνια μιλάμε τη γλώσσα του Αριστοτέλη, του Ηράκλειτου, του Πλάτωνα, του Σωκράτη, του Σοφοκλή, του Αισχύλου, του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Προς Θεού, όμως, μην εξευτελίζουμε αυτόν τον πολιτισμό και την ιστορία μας με σβάστικες και νεοφασιστικούς χαιρετισμούς, με πογκρόμ εναντίον ανθρώπων με διαφορετικό χρώμα.

Διάβασε, φίλε μου, διάβασε και σκέψου και άσε την ψυχούλα σου να πετάξει ελεύθερη.

Κλείσε τα αυτιά σου στην αλουμινένια γλώσσα των πολιτικών καρτούν, κλείσε τα μάτια σου στις τραγικές εικόνες, σαν αυτή του ανεκδιήγητου τύπου που ούρησε δημόσια έξω από συγκρότημα ΜΜΕ, στον άλλον κύριο που βιαιοπράγησε εναντίον γυναικών, που όταν μιλάει -με συγχωρείς που θα το πω- μου θυμίζει τον «Σαγόνια» στα φιλμ του Τζέιμς Μποντ, κλείσε τα μάτια σε αυτούς που τουφεκάνε στα αεροδρόμια, λες και κυνηγάνε νυχτερίδες σε αυτή την τόσο κρίσιμη περίοδο για τον τουρισμό μας, κλείσε τα αυτιά σου και διάβασε και ενημερώσου.

Δες τα πραγματικά ντοκιμαντέρ με τα εκατομμύρια νεκρών της ναζιστικής θηριωδίας και τρίψτα στα μούτρα αυτών που σου λένε ότι δεν υπήρξε το ολοκαύτωμα, ότι δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο, ότι οι χουντικοί βασανιστές -Χατζηζήσης, Θεοφιλογιαννάκος και άλλοι- δεν βασάνιζαν άνδρες, παιδιά και κορίτσια.

Τράβηξε τον γιακά εκείνου του υποψήφιου βουλευτή που έβγαλε φωτογραφία δίπλα από τους φούρνους του Άουσβιτς και έβαλε για λεζάντα ότι «αυτός ο φούρνος βγάζει το καλύτερο ψωμί».

Τί δουλειά έχεις εσύ με όλους αυτούς; Πέταξε τη μαύρη στολή σου και πήγαινε με τα άλλα παιδιά στα γυμναστήρια, στις βιβλιοθήκες, στις πλατείες. Ζήσε τον έρωτα της ζωής και προσπάθησε να αλλάξεις την κοινωνία με την ψήφο σου, με τους πολιτικούς και πολιτιστικούς σου αγώνες.

Είδες τι έκανε ο Χίτλερ. Πήρε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με προφυλακή τα τάγματα εφόδου, με τη βοήθεια και της μεγάλης οικονομικής κρίσης εκείνης της εποχής και αμέσως μετά έβαλε τον Γκέρινγκ και τους άλλους να κάψουν τη γερμανική Βουλή.

ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη παραπληροφόρηση από το σύνθημα αυτό. Μια αισχρή προβοκάτσια που ισούται μόνο με την πυρπόληση της γερμανικής Βουλής.

Νεαρέ μου φίλε, χιλιάδες μπουκάλες αίμα εισάγονται στην Ελλάδα, διότι η χώρα μας -αναλογικά- έχει τους λιγότερους αιμοδότες.

Συγγενικά σου πρόσωπα, φίλοι και συγγενείς του «Σαγόνια», εκείνου του τσαμπουκά βουλευτή με την αλουμινένια φωνή ή, του άλλου κυρίου που πάσχει από πνευματική και σωματική ακράτεια και των άλλων νέων και μη νέων, με τα αλλοιωμένα χαρακτηριστικά, με το μίσος στο βλέμμα, επειδή -ως φαίνεται- δεν μπορούν να ζήσουν την ομορφιά της ζωής, να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες, να δημιουργήσουν -όχι χωρίς κόπο- το δικό τους ξέφωτο, χρειάστηκαν κάποτε να πάρουν αίμα. Και ίσως ήταν το αίμα του Αφρικανού, του Πακιστανού, του Ινδού ή οποιουδήποτε άλλου υγιούς ανθρώπου, από συνανθρώπους μας δηλαδή.

Από αυτό το αίμα σώθηκαν πολλοί Έλληνες και παιδιά, ίσως οι γονείς σου ή οι δικοί μου γονείς. Ρώτα τη μητέρα σου, τον πατέρα σου, την αδελφή σου, αν σε μια κρίσιμη στιγμή είχες και εσύ ανάγκη από αίμα και αίμα δεν έβρισκαν, θα σε άφηναν να πεθάνεις, επειδή η Χ.Α. θέλει αίμα μόνο από Έλληνες; Η μητέρα σου θα τους έστελνε στον αγύριστο και, για να σώσει στο παιδί της, θα έβαζε αίμα από οποιονδήποτε συνάνθρωπό μας.

Φύγε από αυτούς, αγόρι μου, φύγε!

* Ο Μανόλης Τσακίρης είναι συγγραφέας.

Πηγη:
protagon.gr