Για άλλα 6 χρόνια στο μηχανισμό στήριξης η Ελλάδα ;

 

Με τη συμφωνία μεταξύ της ιρλανδικής κυβέρνησης και των εκπροσώπων ΕΕ και ΔΝΤ να έχει ήδη «κλειδώσει», το μόνο ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν επισήμως οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ οι οποίοι συνεδριάζουν από το μεσημέρι στις Βρυξέλλες είναι αυτό του τελικού «κόστους» του δανεισμού για τους Ιρλανδούς. Τόσο το ύψος της βοήθειας – 85 δις ευρώ, τα 35 απευθείας στις ιρλανδικές τράπεζες – όσο και η χρονική διάρκεια του μηχανισμού στήριξης της χώρας – 9 χρόνια, θεωρούνται δεδομένα. Μένει να καθορισθεί το επιτόκιο, το οποίο οι πληροφορίες τοποθετούν στο 6,7%, κατά πολύ πιο «τσουχτερό» από το … ελληνικό και πάντως σε επίπεδο τέτοιο που να θέτει εν αμφιβόλω τόσο την αποδοχή του από την αντιπολίτευση, ενδεχομένως και από όλα τα μέλη της ιρλανδικής κυβέρνησης, όσο και την ίδια την δυνατότητα της Ιρλανδίας να μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει το σύνολο των χρεών της!

Στις Βρυξέλλες συνεδριάζουν για το θέμα όχι μόνον οι 16 υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης, αλλά και οι ομόλογοί τους των τριών χωρών που δεν μετέχουν μεν στο ευρώ, πλην όμως έχουν μεγάλα «ανοίγματα» στην Ιρλανδία, μεγάλα διμερή δάνεια και τραπεζικές θέσεις στα ιρλανδικά χρεόγραφα. Ο λόγος για τη Βρετανία, τη Σουηδία και τη Δανία.

Ταυτόχρονα όμως, στη Σύνοδο θα συζητηθούν και θα γίνουν ανακοινώσεις για το σύνολο του προβληματικού Νότου της  ΕΕ, για το όλον της κρίσης χρέους που απειλεί την Ευρώπη. Στο πλαίσιο αυτό πληροφορίες θέλουν τους πολιτικούς και οικονομικούς ταγούς της Ένωσης να δίνουν το πράσινο φως για έμμεση επιμήκυνση του χρέους της Ελλάδας, κάτι που θα σημάνει πρακτικά την παραμονή της χώρας μας σε «τεχνητή στήριξη» για ακόμα 6 χρόνια (!), ενώ ανακοινώσεις αναμένονται και για τις περιπτώσεις της Πορτογαλίας και της Ισπανίας.

Τέλος, πληροφορίες  θέλουν Γαλλία και Γερμανία να έχουν  παρουσιάσει στους Ευρωπαίους υπουργούς  το τελικό κείμενο της πρότασής τους για τη συμμετοχή ιδιωτών επενδυτών  στο ρίσκο διάσωσης προβληματικών χωρών, αλλά από το 2013 και μετά.

Βασική διαφοροποίηση  της πρότασης σε σχέση με το αρχικό σχέδιο του Βερολίνου είναι το γεγονός πως θα προβλέπεται μεν  η «ρήτρα συλλογικής δράσης», ήτοι η  παράμετρος του «κουρέματος» στις αποδόσεις και στην ονομαστική αξία ομολογιών που θα εκδίδει εφεξής κάθε χώρα-μέλος της Ευρωζώνης, αυτή όμως δεν θα είναι ούτε αυτόματη, ούτε δεσμευτική για τον εκάστοτε κάτοχο του ομολόγου. Θα εναπόκειται στην διαπραγμάτευση μεταξύ εκδότη και κατόχου του χρέους το ποσοστό του haircut, ενδεχομένως με την εποπτεία του ΔΝΤ!

 

protothema