Ο γάμος κάνει τους άνδρες να συμπεριφέρονται καλύτερα;

Οι ερευνητές έχουν εδώ και καιρό υποστηρίξει πως ο γάμος γενικά μειώνει την παραβατική και επιθετική συμπεριφορά των ανδρών. Δεν ήταν ξεκάθαρο όμως, αν αυτός ο συσχετισμός αποτελεί κάτι που ο γάμος «προκαλεί»

ή οι λιγότερο «αντικοινωνικοί» άνδρες ήταν απλά πιθανότερο να παντρευτούν.

Η απάντηση, σύμφωνα με νέα έρευνα του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, είναι κάτι ανάμεσα στα δύο αφού σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας πως οι άνδρες που εμφανίζουν ηπιότερη αντικοινωνική συμπεριφορά ήταν πιθανότερο να παντρευτούν. Μόλις παντρευτούν, όμως, ο γάμος ο ίδιος φαίνεται να περιορίζει ακόμα περισσότερο την ήδη μικρού βαθμού αντικοινωνική συμπεριφορά.

Τα αποτελέσματα δείχνουν πως το μειωμένο ποσοστό αντικοινωνικής συμπεριφοράς των παντρεμένων ανδρών είναι πιο πολύπλοκο απ΄ όσο πιστεύαμε. Ο γάμος είναι γενικά καλός για τους άνδρες, τουλάχιστον όσον αφορά τη μείωση επιθετικών και παραβατικών συμπεριφορών, όμως τα δεδομένα επίσης μας δείχνουν πως δεν είναι τυχαίο ποιος τελικά παντρεύεται.

Η συγκεκριμένη μελέτη είναι η πρώτη που ερευνά την επίδραση του γάμου στην αντικοινωνική συμπεριφορά εξετάζοντας δεδομένα 289 ζευγών ανδρών διδύμων για να αποκλείσει τις επιδράσεις των γονιδίων σε αυτούς τους συσχετισμούς, ενώ οι πληροφορίες συλλέχθηκαν γι’ αυτούς σε 4 διαφορετικές χρονικές στιγμές της ζωής τους, στην ηλικία των 17, των 20, των 24 και των 29 ετών.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας οι άνδρες με χαμηλότερα επίπεδα αντικοινωνικής συμπεριφοράς στις ηλικίες των17 και αντίστοιχα των 20 ήταν πιθανότερο να είχαν επιλέξει να παντρευτούν μέχρι τα 29 τους. Αυτό είναι αξιοσημείωτο καθώς προηγούμενες μελέτες δεν βρήκαν επαρκή στοιχεία που να υποστηρίζουν πως η διαδικασία επιλογής σύναψης γάμου είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση των ποσοστών αντικοινωνικής συμπεριφοράς στους παντρεμένους άνδρες.

Αυτές οι διαπιστώσεις μπορεί να διαφέρουν από παλαιότερες μελέτες επειδή τα ποσοστά γάμων έχουν πέσει σημαντικά τα τελευταία χρόνια, ενώ ο γάμος ήταν περισσότερο ο κανόνας στη δεκαετία του 1950, που σημαίνει πως η επιλογή δεν ήταν πιθανότατα παράγοντας. Αν οι άνδρες ήταν παντρεμένοι, τα ποσοστά αντικοινωνικής συμπεριφοράς έπεφταν ακόμα περισσότερο. Όταν η σύγκριση έγινε ανάμεσα σε όμοιους διδύμους (ομοζυγώτες) στους οποίους ο ένας είχε παντρευτεί ενώ ο άλλος δεν είχε, ο παντρεμένος δίδυμος γενικά είχε χαμηλότερα επίπεδα αντικοινωνικής συμπεριφοράς από τον ανύπαντρο δίδυμο.

Είναι απίθανο ο γάμος να αναστέλλει τις αντικοινωνικές συμπεριφορές των ανδρών άμεσα, αλλά είναι ένδειξη άλλων παραγόντων όπως του κοινωνικού δεσμού ή της λιγότερης ενασχόλησης και τριβής με άτομα που έχουν παραβατική συμπεριφορά. Άλλος παράγοντας που μοιάζει να είναι σημαντικός, είναι η ποιότητα του γάμου. Συγκεκριμένα η επίδραση του γάμου στην αντικοινωνική συμπεριφορά τείνει να είναι ισχυρότερη στους γάμους με περισσότερα ποιοτικά στοιχεία όπως συντροφικότητα, ενσυναίσθηση και εγγύτητα.

Medical News Today



Το άρθρο επιμελήθηκε η Ε. Ελευθερίου, Ψυχοθεραπεύτρια-Κλινική Θεραπεύτρια Σεξουαλικών Διαταραχών, συνεργάτιδα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr

zougla.gr