με πληροφορίες από Facebook, Twitter και blogs να συνεκτιμώνται στις αποφάσεις.
Η 25χρονη Ειρήνη που μιλά στη δημοσιογράφο της εφημερίδας αναφέρει ότι τον περασμένο μήνα συνάντησε αγγελία εταιρείας που ζητούσε “υπάλληλο με δικό του λάπτοπ και πάνω από 1.000 φίλους στο Facebook”. Όπως εξηγεί, επειδή η θέση ήταν για ασφαλιστικό πράκτορα έψαχναν κάποιον με πολλές διασυνδέσεις.
Από την άλλη πλευρά, εργαζόμενος που απολύθηκε έγραψε στο Facebook ότι “φεύγω κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια” από το γνωστό τραγούδι. Ωστόσο του έκαναν κλήση από την εταιρεία και τον απείλησαν ότι αν δεν το σβήσει θα φρόντιζαν να μην ξαναβρεί εργασία στο χώρο.
Τις μαρτυρίες έρχεται να επιβεβαιώσει και έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου, όπου – σύμφωνα με το Βήμα – 4 στους 10 απαντά ότι χρησιμοποιούν τα social media για να συλλέξουν πληροφορίες για μέλλοντες υπαλλήλους τους “συχνά”.
Ο επίκουρος καθηγητής Οργανωσιακής Συμπεριφοράς στο πανεπιστήμιο Αθηνών Γιάννη Νικολάου λέει στην εφημερίδα: “Το ερώτημα που τίθεται δεν είναι 'αν' αυτός που διενεργεί τις προσλήψεις θα ψάξει στο Facebook αλλά το 'γιατί' θα ψάξει. Η απάντηση συνήθως είναι ότι θα ψάξει για αντιφάσεις ή ανακρίβειες στο βιογραφικό. Όλα αυτά που δεν μπορείς να ρωτήσεις τον υποψήφιο σε μία τυπική συνέντευξη, μπορείς να τα βρεις με μία αναζήτηση στο Google μέσα σε δευτερόλεπτα”.
Λίγα μένουν κρυφά υπό τον – διαδικτυακό – ήλιο και αυτό ισχύει όπως είναι φυσικό και στον χώρο εργασίας, καθώς οι εργοδότες πρώην, νυν και μελλοντικοί έχουν άγρυπνο... μάτι.
Πηγη:
newsit.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου