Είναι αλήθεια ότι το όνομα της Ευρώπης αποτελεί Ελληνικό όνομα .
Είναι αλήθεια ότι ήμασταν από τους πρώτους που πιστέψαμε σε αυτήν .
Είναι αλήθεια ότι εισήλθαμε στους κόλπους της από τους πρώτους. Όχι συστατικά αλλά ουσιαστικά.
Είναι αλήθεια ότι πάντα είχαμε Ευρωπαϊκή προοπτική και εξέλιξη.
Είναι αλήθεια ότι πάντα βλέπαμε κάτι τι Ευρωπαϊκό με θαυμασμό και δείχναμε σεβασμό.
Αλλά και από την άλλη πλευρά, ποιοι είναι οι ουσιαστικοί «ιδρυτές» της έννοιας του «Ευρωπαϊκού πολιτισμού» ;
Είχε και η χώρα μας την δική της ταλαίπωρη πορεία. Διήλθε βαριά χτυπημένη από την Δικτατορία. Οι λαβωματιές ήταν βαθιές. Η μία μας μείωσε την ικανότητα να σκεπτόμαστε ορθά πολιτικά .Η άλλη λαβωματιά μας μείωσε την δύναμη αφού χάσαμε τουλάχιστον τη μισή Κύπρο και η Κύπρος έχασε εμάς .
Η πρώτη λαβωματιά είχε και παρενέργειες. Μια εξ αυτών η ακατάσχετη επιθυμία να ζήσουμε άκριτα και χωρίς όρια, ως αντίδραση στον ανόητο τρόπο της Δικτατορίας. Δεύτερη παρενέργεια ,περισσότερο επώδυνη ως θα φανεί στην πορεία η σύσφιξη δεσμών μεταξύ νεαρών τότε φοιτητών που παραπλανήθηκαν και παραπλάνησαν την χώρα με τις αριστερίζουσες αλλά όχι αριστερές ιδέες του μετέπειτα καθοδηγητή των Ανδρέα Παπανδρέου .
Με αυτά και με εκείνα, πέσαμε στα βαθιά της Ευρώπης. Ενώ εκείνη έδινε οδηγίες και κανόνες καλής συμπεριφοράς στο τραπέζι (επιδοτήσεις Αγροτών ,δημιουργία υποδομών) η Ελλάδα του τότε, πεινασμένη έτρωγε το ίδιο το τραπέζι αντί των εδεσμάτων .
Το κακό είχε ήδη γίνει. Μάθαμε κακούς τρόπους συμπεριφοράς. Ο μέσος πολίτης κατά το μάλλον ή ήττον έγινε οπλίτης της διαφθοράς. Η φοροδιαφυγή συνήθεια και η συνήθεια καρκίνος. Ο δημόσιος υπάλληλος από φορέας εξουσίας, ιδιοποιήθηκε την εξουσία. Τα χαλάσαμε όλα, όλα λάθος .
Όμως ποτέ δεν χάσαμε αυτό που ήμασταν. Έλληνες .Με ιδέες και μέλλον λαμπρό. Μυαλά αξιοζήλευτα .
Μας τα έκλεψαν και αυτά . Έφυγαν οι καλοί .Οι περισσότεροι τουλάχιστον .
Φθάσαμε εδώ, αφού πήραμε υπερδόση μωροφιλοδοξίας από τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 .
Μας άρεσε να είμαστε μεγάλοι, ενώ ουσιαστικά ήμασταν μόνο σκιά του εαυτού μας.
Φθάσαμε στην πτώχευση .
Μας έβρισαν, μας έγδυσαν, λοιδόρησαν, οικτήραν. Είπαν πάνε αυτοί, χάθηκαν . Τελείωσαν .
Όμως ξέχασαν ότι και ημιθανείς εισέτι βγάζουμε μια ανάσα ,ανάσα ζωής .Είμαστε εδω .Είμαστε εδω και σχεδόν νεκροί οικονομικά . Όμως ψυχικά ....
Είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που μας πρόδωσαν οι αρχηγοί της.
Μας έριξαν στα βράχια και έφυγαν με την πρώτη βάρκα. Έκατσαν απέναντι και ...έδιναν οδηγίες προς διάσωση του πληθυσμού .
Είμαστε η μόνη χώρα που καρτερικά υπομένει κάθε είδους ξεφτίλισμα από εχθρούς και φίλους. Ναι ,διότι και οι φίλοι μας, μας φίλησαν πολύ γλυκά ως ο Ιούδας φιλούσε .
Όμως η Ελλάδα ποτέ δεν ξέχασε την Ευρώπη. Ποτέ δεν ενέδωσε σε εθνικούς εγωισμούς και ψευτοδιλήμματα. Μέσα σε ακατάσχετη οικονομική αιμορραγία εμμείναμε στο σύμβολο της, το ευρώ, εμμείναμε στα ιδεώδη της, την Ευρωπαϊκή ένωση κρατών σε μια ομοσπονδία. Δεχθήκαμε να γίνουμε πείραμα ώστε να δούμε πώς είναι να σπάει η εθνική κυριαρχία. Γίναμε πείραμα διότι είμαστε οι μόνοι, πρώτοι που είχαμε ισχυρότατους λόγους να αρνηθούμε να γίνουμε κάτι άλλο απ αυτό που ήμασταν .
Δεχθήκαμε και αυτό .
Σε λίγο η Ελλάδα θα ξαναδώσει στην Ευρώπη μαθήματα πολιτισμού. Ήδη πήραν τον πρόλογο. Τούτος λέγει καθαρά ότι η Ευρώπη δεν είναι μόνο ευρώ αλλά αλληλεγγύη λαών. Δεν κτίζεται με αλαζονεία η Ευρώπη αλλά με όραμα λαών να συνυπάρξουν και συναποφασίσουν για τον κοινό τους δρόμο και σκοπό. Δεν είναι μόνο χρήμα η Ευρώπη. Η Ελλάδα τους το είπε καθαρά. Πτωχεύσαμε αλλά διδάσκουμε .Είμαστε εδώ, Έλληνες και Ευρωπαίοι στην ψυχή στην μοναδική Ευρωπαϊκή ψυχή εκείνη που οδήγησε το κράτος πόλη του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού να ενωθεί και να δαμάσει τους βάρβαρους Πέρσες και ό,τι άλλο κινδύνευε να ισοπεδώσει τον πολιτισμό. Σύντομα το Ελληνικό φιλότιμο θα δώσει συνέχεια και με συνέπεια θα δώσει τα επόμενα κρίσιμα βήματα της Ενωμένης Ευρώπης .
Μην ανησυχείτε Ευρωπαίοι. Εμείς όσο και αν σας φαίνεται παράξενο θα δώσουμε για άλλη μια φορά στην ιστορία την κατεύθυνση. Κοιτάτε μας, είμαστε ακόμη ζωντανοί και Ευρωπαίοι .
Ελλάς προς Ευρώπη ή… Ευρώπη προς Ελλάς ;
Πηγη:
eglimatikotita.gr
Ένας ανώνυμος σκεπτόμενος από το Team Apopsis
Είναι αλήθεια ότι ήμασταν από τους πρώτους που πιστέψαμε σε αυτήν .
Είναι αλήθεια ότι εισήλθαμε στους κόλπους της από τους πρώτους. Όχι συστατικά αλλά ουσιαστικά.
Είναι αλήθεια ότι πάντα είχαμε Ευρωπαϊκή προοπτική και εξέλιξη.
Είναι αλήθεια ότι πάντα βλέπαμε κάτι τι Ευρωπαϊκό με θαυμασμό και δείχναμε σεβασμό.
Αλλά και από την άλλη πλευρά, ποιοι είναι οι ουσιαστικοί «ιδρυτές» της έννοιας του «Ευρωπαϊκού πολιτισμού» ;
Είχε και η χώρα μας την δική της ταλαίπωρη πορεία. Διήλθε βαριά χτυπημένη από την Δικτατορία. Οι λαβωματιές ήταν βαθιές. Η μία μας μείωσε την ικανότητα να σκεπτόμαστε ορθά πολιτικά .Η άλλη λαβωματιά μας μείωσε την δύναμη αφού χάσαμε τουλάχιστον τη μισή Κύπρο και η Κύπρος έχασε εμάς .
Η πρώτη λαβωματιά είχε και παρενέργειες. Μια εξ αυτών η ακατάσχετη επιθυμία να ζήσουμε άκριτα και χωρίς όρια, ως αντίδραση στον ανόητο τρόπο της Δικτατορίας. Δεύτερη παρενέργεια ,περισσότερο επώδυνη ως θα φανεί στην πορεία η σύσφιξη δεσμών μεταξύ νεαρών τότε φοιτητών που παραπλανήθηκαν και παραπλάνησαν την χώρα με τις αριστερίζουσες αλλά όχι αριστερές ιδέες του μετέπειτα καθοδηγητή των Ανδρέα Παπανδρέου .
Με αυτά και με εκείνα, πέσαμε στα βαθιά της Ευρώπης. Ενώ εκείνη έδινε οδηγίες και κανόνες καλής συμπεριφοράς στο τραπέζι (επιδοτήσεις Αγροτών ,δημιουργία υποδομών) η Ελλάδα του τότε, πεινασμένη έτρωγε το ίδιο το τραπέζι αντί των εδεσμάτων .
Το κακό είχε ήδη γίνει. Μάθαμε κακούς τρόπους συμπεριφοράς. Ο μέσος πολίτης κατά το μάλλον ή ήττον έγινε οπλίτης της διαφθοράς. Η φοροδιαφυγή συνήθεια και η συνήθεια καρκίνος. Ο δημόσιος υπάλληλος από φορέας εξουσίας, ιδιοποιήθηκε την εξουσία. Τα χαλάσαμε όλα, όλα λάθος .
Όμως ποτέ δεν χάσαμε αυτό που ήμασταν. Έλληνες .Με ιδέες και μέλλον λαμπρό. Μυαλά αξιοζήλευτα .
Μας τα έκλεψαν και αυτά . Έφυγαν οι καλοί .Οι περισσότεροι τουλάχιστον .
Φθάσαμε εδώ, αφού πήραμε υπερδόση μωροφιλοδοξίας από τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 .
Μας άρεσε να είμαστε μεγάλοι, ενώ ουσιαστικά ήμασταν μόνο σκιά του εαυτού μας.
Φθάσαμε στην πτώχευση .
Μας έβρισαν, μας έγδυσαν, λοιδόρησαν, οικτήραν. Είπαν πάνε αυτοί, χάθηκαν . Τελείωσαν .
Όμως ξέχασαν ότι και ημιθανείς εισέτι βγάζουμε μια ανάσα ,ανάσα ζωής .Είμαστε εδω .Είμαστε εδω και σχεδόν νεκροί οικονομικά . Όμως ψυχικά ....
Είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που μας πρόδωσαν οι αρχηγοί της.
Μας έριξαν στα βράχια και έφυγαν με την πρώτη βάρκα. Έκατσαν απέναντι και ...έδιναν οδηγίες προς διάσωση του πληθυσμού .
Είμαστε η μόνη χώρα που καρτερικά υπομένει κάθε είδους ξεφτίλισμα από εχθρούς και φίλους. Ναι ,διότι και οι φίλοι μας, μας φίλησαν πολύ γλυκά ως ο Ιούδας φιλούσε .
Όμως η Ελλάδα ποτέ δεν ξέχασε την Ευρώπη. Ποτέ δεν ενέδωσε σε εθνικούς εγωισμούς και ψευτοδιλήμματα. Μέσα σε ακατάσχετη οικονομική αιμορραγία εμμείναμε στο σύμβολο της, το ευρώ, εμμείναμε στα ιδεώδη της, την Ευρωπαϊκή ένωση κρατών σε μια ομοσπονδία. Δεχθήκαμε να γίνουμε πείραμα ώστε να δούμε πώς είναι να σπάει η εθνική κυριαρχία. Γίναμε πείραμα διότι είμαστε οι μόνοι, πρώτοι που είχαμε ισχυρότατους λόγους να αρνηθούμε να γίνουμε κάτι άλλο απ αυτό που ήμασταν .
Δεχθήκαμε και αυτό .
Σε λίγο η Ελλάδα θα ξαναδώσει στην Ευρώπη μαθήματα πολιτισμού. Ήδη πήραν τον πρόλογο. Τούτος λέγει καθαρά ότι η Ευρώπη δεν είναι μόνο ευρώ αλλά αλληλεγγύη λαών. Δεν κτίζεται με αλαζονεία η Ευρώπη αλλά με όραμα λαών να συνυπάρξουν και συναποφασίσουν για τον κοινό τους δρόμο και σκοπό. Δεν είναι μόνο χρήμα η Ευρώπη. Η Ελλάδα τους το είπε καθαρά. Πτωχεύσαμε αλλά διδάσκουμε .Είμαστε εδώ, Έλληνες και Ευρωπαίοι στην ψυχή στην μοναδική Ευρωπαϊκή ψυχή εκείνη που οδήγησε το κράτος πόλη του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού να ενωθεί και να δαμάσει τους βάρβαρους Πέρσες και ό,τι άλλο κινδύνευε να ισοπεδώσει τον πολιτισμό. Σύντομα το Ελληνικό φιλότιμο θα δώσει συνέχεια και με συνέπεια θα δώσει τα επόμενα κρίσιμα βήματα της Ενωμένης Ευρώπης .
Οι Έλληνες είναι εδώ.
Μην ανησυχείτε Ευρωπαίοι. Εμείς όσο και αν σας φαίνεται παράξενο θα δώσουμε για άλλη μια φορά στην ιστορία την κατεύθυνση. Κοιτάτε μας, είμαστε ακόμη ζωντανοί και Ευρωπαίοι .
Ελλάς προς Ευρώπη ή… Ευρώπη προς Ελλάς ;
Πηγη:
eglimatikotita.gr
Ένας ανώνυμος σκεπτόμενος από το Team Apopsis
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου