«Ποια ήταν η σαβούρα, Γιάννη; Οι συνάδελφοι σου; Οι συνάδελφοί μου; Οι συνάδελφοί μας, δλδ οι τεχνικοί και οι συντελεστές μιας δουλειάς (εκτός αν εσύ όλους αυτούς δεν τους θεωρείς συναδέλφους σου, τότε πάω πάσο)», είχε αναρωτηθεί η γνωστή σεναριογράφος και τώρα ήρθε η ώρα να της απαντήσει ο ίδιος ο Γιάννης Μπέζος.
«Κατ' αρχάς δε μίλησα και δε μιλάω γενικώς για κανέναν υποτιμητικά. Και θα σου πω μόνο μια λέξη: γνωριζόμαστε. Αυτό, τίποτε άλλο. Στην ίδια αυλή απλώνουμε, δεν είναι και καμιά τεράστια χώρα η Ελλάδα. Τελεία και Παύλα. Είναι μεγάλη πολυτέλεια να ασχολούμαστε με αυτά. Πρέπει να σοβαρευτούμε για να δούμε τι θα κάνουμε. Ας αφήσουμε το ποιος είναι καλός και ποιος δεν είναι στην τηλεόραση. Ο κόσμος ξέρει πολύ καλά. Γι' αυτό και λέω το "γνωριζόμαστε". Έχω αυτή την άποψη πολλά χρόνια πριν, δεν το λέω τώρα για πρώτη φορά, δεν είμαι όψιμος», είπε ο ηθοποιός.
Μάλιστα ο ηθοποιός συμφώνησε με τους συναδέλφους του που υποστηρίζουν ότι τα προηγούμενα χρόνια η τηλεοπτική παραγωγή ήταν μεγαλύτερη από ότι μπορούσαμε να αντέξουμε πληθυσμιακά.
«Αυτό το λέω εδώ και δέκα χρόνια. Δεν μπορούσε η Ελλάδα να αντέξει όλο αυτό το φαγοπότι. Γιατί αυτό γινόταν. Ήταν σαν να είχαμε πάει οι δυο μας σε μια ταβέρνα και να παραγγέλναμε φαγητά για 20 άτομα. Δε θα τα τρώγαμε και θα τα πετούσαμε. Αλλά θα έπρεπε, ωστόσο να τα πληρώσουμε», είπε.
Όσο για τις δύσκολες ώρες που περνά η χώρα και το ρόλο των καλλιτεχνών ο Γιάννης Μπέζος είναι κατηγορηματικός:
«Η βίαιη προσαρμογή είναι το μεγάλο μας πρόβλημα. Έγινε με συνθήκες πολέμου. Αυτή είναι η μεγάλη ευθύνη του πολιτικού μας συστήματος. Πρέπει να ζήσουμε με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο και κυρίως να ζήσουμε σε ένα κλίμα ήττας. Αυτό είναι μεγαλύτερο πλήγμα από το οικονομικό, γιατί δε δημιουργεί μια κίνηση προς τα εμπρός. Και η δουλειά εμάς των καλλιτεχνών είναι να κουνήσουμε αυτή τη μηχανή, να τη βάλουμε μπροστά , συμπεριφερόμενοι όχι με το κλίμα των ημερών, αλλά με μια αρχοντιά. Όχι πλουσιοπάροχα, αλλά αρχοντικά».
